Tunç İlkman - Herkesleşme


Tunç İlkman
Herkesleşme
Destek Yayınları
Sayfa Sayısı : 160


Arka Kapak : 

"Zeyneb'le o akşam güzel bir parkta oturduk ve âşık olduk. Güzel bir parkta oturmak ve âşık olmak harika bir şeymiş. Küçük kesekâğıdından çıkardığım pişmiş kestanelerin kabuğundan kolayca ayrılan kısımlarını ona veriyor, tüylü zarını soyamadığım kırıntılarını ise kendi ağzıma atıyordum. İsimlerimizi henüz bilmiyorduk. Sorma gereksinimi de duymamıştık herhalde. Nasıl olsa öğrenecektik. Ve ben ilk başta bunu Zeynep olarak algılayacaktım. 'Yalnız sonu b ile' diye uyardığındaysa önümüzdeki senelerde ona 'Zeynebim' derken adını bozmayacak olmaktan büyük sevinç duyacaktım."

(Tanıtım Bülteninden)



Alıntılar : 


👉İnsanın babası öldükten sonra büyük adam olmasının anlamı yok.
👉Mutluluğun asla yakalanamayacak fakat uzaktan kolaylıkla izlenebilecek bir gökkuşağı olduğunu artık kabul etmiştim.

👉En iyi arkadaşlar birbirine denk, ortak sevinç ve üzüntülere sahiptir çünkü.

👉Bazen suskunluk en acı cevap olabiliyormuş





Yorum : 

Herkese Merhaba !
Uzun zamandır elimde olan 'Herkesleşme' kitabını sonunda bitirdim.Bitirememe sebeplerim kitap dan dolayı değildir.Kitabın konusu intihar  etmeye karar vermiş bir adamın son yaşadığı günler ama nasıl güzel günler :)

Kitabı beğenip beğenmeme arasında kalıyorum.Aslında yazarın yazım dilini ve betimlemelerini beğendim.Hani sanki böyle yan komşumuz gibiydi.Güzel bir kitap tı vermek istenilen mesaj uzatılmamış her şey kısa ve netti.Beni güldüren kısımları da vardı.Ama sevgili yazarımız beni kitabın sonunda çok şaşırttı.Tebrik etmek lazım güzel bir sondu.(Belki sonunun öyle beklemediğim için hala kafam karışık olabilir.).

Eğer süprizli sonları seviyorsanız okumanızı tavsiye ederim.